In 1953 na het voltooien van de eerste naoorlogse wijk in Breda ‘Het Heuvelkwartier’ schonk een aannemersbedrijf de Baadster aan de gemeente Breda. Een ontwerp van Sarah Perquin-Brons.
Het Heuvelkwartier was gebouwd naar de laatste inzichten: modern met veel speelruimte, licht en groen. Voorafgaand aan de plaatsing riep de Baadster in de gemeenteraad aardig wat discussie op, want een naakte vrouw, kon dat wel?
Veel mensen noemen de Baadster (zee-)meerminnetje. Misschien is dat omdat het werk associaties oproept met de bekende Zeemeermin in de haven van Kopenhagen.
Een aantal jaren ontbrak de Baadster op haar sokkel. De omwonenden vonden het maar niks en voerden actie. Een 71 jarige vrouw uit de wijk pleitte wel heel demonstratief voor de terugkeer. Ze ging zelf op de sokkel staan en wilde dat het liefst naakt doen, zo gaat het verhaal. Medebewoners vonden dat te ver gaan en hielden haar tegen.
De Baadster werd terug geplaatst, maar in 1994 was de vijver een bak vol troep op een verloederend plein. Dankzij de actie van de werkgroep Struyckenplein stelde de gemeente geld beschikbaar voor de aanleg van een plantsoentje in de vijver.
In 2011 startte de gemeente een grote renovatie in het Heuvelkwartier. Het beeld werd tijdelijk opgeslagen en kwam in 2015 terug.
Interventie
Op zaterdag 3 september 2022 zette beeldend kunstenaar Noortje Haegens met haar giga zeepbellen, de Baadster van Sarah Perquin Brons aan het Dr. Struyckenplein in het middelpunt van de belangstelling. Buurtbewoners maakte samen met Noortje bellen en kwamen meer te weten over De Baadster.
Noortje Haegens maakt onder de noemer ‘Voor even’ in de natuur gigantische zeepbellen die ze daarna in die omgeving fotografeert.
Haegens “Het is super leuk om te doen, het is speels, kleurrijk en voor maar heel even… patssss”.
Zeepbellen
De heldere kleuren in deze dromerige landschappen zien er modern uit, maar het onderwerp is gebaseerd op een klassiek thema. Vanaf de zestiende eeuw beelden kunstenaars bellenblazende kinderen af om de vergankelijkheid te symboliseren. De bijna uit elkaar spattende zeepbel refereert hieraan: nu is het mooi, maar dat kan zomaar voorbij zijn.
De gedachte achter ‘Voor even’ matcht mooi met de verstilde, dromerige blik van de Baadster die uitkijkt over het water. Waar denkt ze aan? Aan iets uit het verleden dat er niet meer is? Of is de connectie tussen de Baadster en de zeepbellen gewoon eentje van de zeepbellen die nu eenmaal bij baden horen? Haegens: ‘Het is zo’n beetje als je onder de douche staat en dat die zeepbellen ontstaan en uit elkaar spatten, en dat die je gedachten meenemen. Tussen die twee dingen, je fantasie en die werkelijke zeepbellen beweegt het zich.’
De magie van het tijdelijke sluit ook aan bij het hele idee achter Beeldschoon Breda: de magie van een kunstwerk nieuw leven inblazen met een tijdelijke interventie die de aandacht voor die magie weer terugbrengt. Net zo sterk als de aandacht die het kunstwerk kreeg toen het geplaatst werd maar die helaas soms in de loop der tijd is verdwenen.
Naam:
De Baadster
Omschrijving:
Beeld naakte vrouw kijkend naar het water
Kunstenares:
Sarah Perquin-Brons
Replica: Robert Pleysier maakte later een replica.
Afmeting: 100×80
Jaar: 1953 origineel/ 1990
Materiaal: Beton (origineel) /kunststof (steriet)
Locatie: Doctor Struyckenplein
Fotoverantwoording:
Noortje Haegens